Ey derd-i maişetle müptelâ olan insan! Bil ki, senin hanendeki bereket direği ve rahmet vesilesi ve musibet dâfiası, hanendeki o istiskal ettiğin ihtiyar veya kör akrabandır. Sakın deme, “Maişetim dardır, idare edemiyorum.” Çünkü onların yüzünden gelen bereket olmasaydı, elbette senin dıyk-ı maişetin daha ziyade olacaktı. Bu hakikati benden inan. Bunun çok katî delillerini biliyorum; seni de inandırabilirim. Fakat uzun gitmemek için kısa kesiyorum; şu sözüme kanaat et. Kasem ederim, şu hakikat gayet katîdir. Hattâ nefis ve şeytanım dahi buna karşı teslim olmuşlar. Nefsimin inadını kıran ve şeytanımı susturan bir hakikat, sana kanaat vermeli.

Evet, kâinatın şehadetiyle, nihayet derecede Rahmân, Rahîm ve Lâtif ve Kerîm olan Hâlık-ı Zülcelâli ve’l-İkram, çocukları dünyaya gönderdiği vakit, arkalarından rızıklarını gayet lâtif bir sûrette gönderip ve memeler musluğundan ağızlarına akıttığı gibi, çocuk hükmüne gelen ve çocuklardan daha ziyade merhamete lâyık ve şefkate muhtaç olan ihtiyarların rızıklarını dahi, bereket sûretinde gönderir. Onların iaşelerini, tamahkâr ve bahîl insanlara yükletmez.

“Şüphesiz ki rızık veren, mutlak kudret ve kuvvet sahibi olan ancak ALLAH’tır.” (Zâriyat Sûresi, 51:58.)

“Yeryüzünde yürüyen ve kendi rızkını yüklenemeyen nice canlının ve sizin rızkınızı ALLAH verir.” (Ankebut Sûresi, 29:60.) âyetlerinin ifade ettikleri hakikati, bütün zîhayatın envâ-ı mahlûkları lisan-ı hâl ile bağırıp o hakikat-i kerîmâneyi söylüyorlar.

Devamını oku from "İhtiyarlar evin bereket direğidir"

Sû-i isti’mâl edilen mes’elelerden birisi de, Üstâd Bedîüzzamân’ın, “Biz muhabbet fedaileriyiz; husûmete vaktimiz yoktur” (Dîvân-ı Harb-i Örfî, Hakikat Makalesi)cümlesidir.

Bu komite, Üstâd’ın bu sözünü yanlış te’vîlle te’vîl edip Yahûdî ve Hıristiyanlara karşı da muhabbet edilmesi gerektiğini ifâde etmişlerdir. Halbuki, Üstâd Hazretleri bu sözü Alem-i İslâm içindeki mü’minler hakkında kullanmıştır. Çünkü, hak olan meslek ve mezheb sahihlerine muhabbet etmek farz olduğu gibi; kâfirlere karşı ise husûmet göstermek farzdır. Bu sebeble Üstâd Hazretlerinin bu cümlesini, Yahûdî ve Hıristiyanlara muhabbet etmek ma’nâsında te’vîl et-mek fâsid ve bâtıldır. Çünkü, Yahûdî ve Hıristiyanlara muhabbet göstermek haramdır. Hattâ, böyle bir muhabbet, sahibini küfre kadar gütürür. Cenâb-ı Hak, Kur’ân-ı Ke-rîm’in pek çok âyet-i kerîmesinde kâfirlere, bahusus Yahûdî ve Hıristiyaniara dost olmayı ve onlara muhabbet etmeyi yasaklamaktadır. Nümûne olarak bu konuyla alâkalı birkaç âyet-i kerîmeyi zikredeceğiz:

Birincisi;

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاء تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءكُم مِّنَ الْحَقِّ

“Ey îmân edenler! Hem Benim, hem de sizin düşmanla¬rınız olan kâfirleri dost edinmeyiniz. Siz, onlara sevgi ve muhabbet gösteriyorsunuz.   Halbuki onlar size gelen hakkı (Kur’ân ‘ı ve Risâlet-i Muhammediyyeyi) inkâr ettiler. “( Mümtehine, 1)

İkincisi:

يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ

“Ey îmân edenleri Müminleri bırakıp da kâfirleri dostlar edinmeyin. “( Nisa, 144)

Devamını oku from "Bizler Muhabbet Fedaileriyiz Cümlesinin İzahı"

Bazı kimselerin dediği gibi Üstad Hazretleri Mehdi-yi Azam mıdır? Üstadımız eğer Mehdi-yi Azam ise, artık Mehdi gelmeyecek ise Üstad Hazretleri eserlerinde neden Hazret-i Mehdi geleceğinden bahsetmiştir? Hem Resul-i Ekrem (ASM)’in “Her yüz senede Cenab-ı Hak bir Müceddid-i din gönderiyor.” Ve “Mehdi-yi Azam yeryüzünde Hilafeti Muhammediye ünvanı ile kırk yıl hüküm sürecek” Hadis-i Şerifleriyle, “Üstadımız, Mehdi-yi Azamdır.” Diyen kimselerin bu sözlerinin Vech-i Tevfik’i nasıldır?

Çünkü Üstadımız, 14 ncü asrın müceddiddir. Kıyamet ise ­”La yalemul gaybe illALLAH” 1500’den sonra kopacağına göre 15 nci asrın da bir müceddid-i olması yukarıdaki hadisin sırrı ile lazım gelmez mi? Hem diğer hadise göre “Mehdi-yi Azam kırk yıl Hilafeti İslamiye unvanı ile yeryüzünde hüküm sürecek” halbuki Üstadımız yirmi sekiz senelik bir ömrü hapishanelerde geçmiştir. Böyle bir saltanata mazhar olmadı. Bu ihtilaflı meselenin hallini sizden rica ediyoruz?

Elcevab; Evvela; Bu abd-i pürkusur, hiçbir davası olmamakla beraber Kur’an şakirtleriyle olmak bile, kendi kabiliyetinin çok fevkinde olduğunu anlamış ve sizin gibi mü’minlerle sohbet edip, şefaatinize nail olmak niyetiyle daha evvel birkaç kez yine bizden sorulan bu meseleyi, sualiniz münasebetiyle bir kez daha kaleme almış bulunmaktadır. Kalemimdeki ciddiyet, şahsı manevinizin dua ve himmetiyledir.

Devamını oku from "Bediüzzaman Said Nursi Mehdi Midir?"

Üstâd Bedîüzzamân Said Nursî Hazretlerinin 1950-60 yılları arasında o günün iktidârı olan Demokrat Partinin idârecilerine ve ilgililerine yazdığı ba’zı mektûblar, o gizli zındıka komitesi tarafından te’vîlât-ı fâside ile te’vîl edilmekte, o fâsid te’vîllerin neşrine revâc verilmekte; ve bu te’vîller, Müslümanların sû-i tefehhümüne sebeb olmaktadır. Üstâd Bedîüzzamân Hazretlerinin bu fâsid te’vîllerden berî olduğunu isbât etmek için bu mektûbları ALLAH’ın tevfîk ve inâyetiyle şerh ve îzâh etmek mecbûriyyetinde kaldık. Evvelâ bir mukaddime zikredilecektir. Mukaddimede “demokrasi, cumhûriyyet, şerîat, İslâm Devleti” gibi mefhûmlar Ehl-i Sünnet ulemâsının ta’rîf ettiği şekilde aynen nakledilecektir.

MUKADDİME
Yirmi bir esâstır.

Birinci Esâs:Edille-i şer’ıyye (şer’î delîller) dörttür:
a– Kitâb.
b– Sünnet.
c– İcmâ-ı ümmet (sahabe ve müctehidîn-i izâmın icmâı).
d– Kıyâs-ı fukahâ’dır.

Bunları bize terennüm eden ise, dört mezheb imâmlarının usûlleri ile iki akíde imâmlarının, yâni İmâm Mâtürîdî ve İmâm Eş’arî’nin koydukları esâslardır. Risâle-i Nûr ise; bu iki akíde imâmlarının koydukları esâslar çerçevesinde hakáik-ı îmâniyye ve İslâmiyyenin kalben keşfi ve aklî delîllerle isbâtıdır.

Mâdem Bedîüzzamân (ra) Hazretleri, Ehl-i Sünnet vel Cemâattır; Risâle-i Nûr ise Ehl-i Sünnet vel Cemâatın inancını beyân etmiştir. Öyle ise, Risâle-i Nûr’da dört mezheb inancına ve iki akíde imâmlarının i’tikádına muhâlif hiç bir mes’ele yoktur ve gösterilememiştir. Eğer Risâle-i Nûr’da Ehl-i Sünnet inancına zâhiren muhâlif bir mes’ele gösterilse, “Ma’nâ ve murâd zâhiren anlaşıldığı gibi değildir” deyip; o mücmel cümleleri Üstâd Bedîüzzamân’a âit mufassal cümlelerle îzâh etmemiz; mufassal bir îzâha rastlanmazsa,o mücmel cümleleri edille-i şer’ıyyeye göre te’vîl etmemiz ve yanlışı Üstâd Bedîüzzamân Hazretlerine isnâd etmek değil; belki anlayışımızı yanlış kabûl etmemiz lâzım gelir. Bedîüzzamân (ra)’ın Risâle-i Nûr’daki cümlelerini felsefî ta’bîr ve ta’rîflerle îzâh etmek, büyük bir hatâya yol açar. Meselâ; Eski Said’in eserlerinde “millet, vicdân hürriyyeti, dîn hürriyyeti, hukúkun hâkimiyyeti, fikir hürriyyeti” gibi zâhiren ehl-i felsefe ve ehl-i siyâsetin kullandıkları ifâdelere benzeyen kelimeler geçmektedir. Saydığımız bu ve bunun gibi kelimeleri, Risâle-i Nûr’un başka yerlerindeki mufassal îzâhât ile îzâh etmek; bulunamadığı takdîrde o ifâdeleri dört edille-i şer’ıyye ve iki akíde imâmlarının düstûrlarıyla açıklamak lâzımdır. Meselâ; Kur’ân’a göre, “dîn ile millet, müttehid-i bizzâttır, muhtelif-i bi’l-i’tibârdır”; yâni hakíkí ma’nâları birdir, fakat aralarında i’tibârî ba’zı farklılıklar mevcûddur.

Devamını oku from "Bediüzzaman Ve Demokrasi (Dikkatle Okunması Gereken Bir Yazı)"