“Dâr”, lügatte yer, mesken, ev, belde demektir. Lügatte kabileye de dâr denilir. Dâr’ül Harp, düşman arazisidir, kafirlerin ikamet edip içinde küfürle hükmettikleri kafirlere ait beldelerin bir harp ülkesi ve küfür ülkesi olduğu hususunda ihtilaf yoktur. Aynı şekilde müslümanların ganimet olarak elde edip henüz içinde İslâm’ın hükümlerini uygulamadıkları çatışma arazisinin –müslümanların eli altında olsa da- dâr’ül harp/harp ülkesi ve dâr’ül küfür/küfür ülkesi olduğu hususunda da ihtilaf yoktur. Onun için fakihler şöyle diyorlar: “Dâr’ül harpte ganimetler paylaştırıldığında payını alan kimseye o payından satmak ve diğer tasarruflarda bulunması caiz olur.” Dâr’ül harp ve dâr’ül küfür kelimeleri, düşman beldelerine ve çatışma arazilerine bir tek mana ile verilen isimlerdir.

Aynı şekilde içerisinde yaşayan insanları ister müslüman olsunlar ister zımmi olsunlar, müslümanların yönettikleri ve İslâm’ın yönetimi altında olan beldelerin Dâr’ül İslâm/İslâm ülkesi olduğu hususunda da ihtilaf yoktur. Fakihler şöyle demişlerdir: “Dâr’ül küfür, içerisinde İslâm’ın hükümlerinin hakim olması ile dâr’ül İslâm’a dönüşür.”

Devamını oku from "DÂR’ÜL KÜFÜR VE DÂR’ÜL İSLÂM NEDiR?"

Soru: Günümüzde tüccarların, sattıkları mallara hediyeler koymaları alışkanlık haline geldi. Bu, ya çekiliş numarası verip kazanan numaraya “kıymetli” bir ödül vermek şeklinde, ya tâcirden teslim alınmak üzere üstünde hediyenin ismi yazılı bir kupon vermek şeklinde, ya malın içinde mevcut aynî hediye vermek şeklinde, ya falan miktarda alışveriş yapanlara fazladan benzer bir tane daha vermek şeklinde yada benzer şekillerde olmaktadır.Bu, bey-ul ğarar’a (meçhulün satışı’na) dâhil edilir mi veya câiz midir?

Cevap: Muhakkak ki [بيع الغرر] bey-ul ğarar bâtıldır. Zîra satın alınan malın mâlum olması gerekir. Mal mâlum olduğu zaman satış sahîh olur. Ancak malın meçhul olması satışı bâtıl kılar.

Zikrettiğin hallere gelince; bunların vâkıaları farklıdır ve dolayısıyla hükümleri de farklıdır.

1. Muayyen miktarda alışveriş yapanlara fazladan bir hediye veya benzerinin verilmesi câizdir. Dolayısıyla satış sahîhtir. Bu fazlalığın vâkıası ise hibe altında olması ve sahîh olmasıdır.

2. Mâlum bir malın içine, kaşık, çocuk saati… vesâir mâlum bir hediye konulması yada malın içinde kupon bulan müşterinin, kupon üzerinde yazılı ve mâlum hediyeyi veya ödülü teslim almak için tâcire gitmesine yönelik olarak üstünde ödülün ismi yazılı bir kupon konulması da câizdir. Dolayısıyla satın alınan mal mâlum olduğu sürece satış sahîhtir. Meselâ “bazı ürün paketlerinde bulunan bir hediye gibi.” Dolayısıyla satış sahîhtir, çünkü ürün paketinin değeri ödenmiş, sonra içinde bir saat bulunmuştur. Böylece bir hediye olur. Onu içinde bulmasa da câizdir, çünkü paket halindeki o ürünü satın almış ve değerini ödemiştir. Dolayısıyla satıcının buna bir hediye vermesi zorunlu değildir. İçinde olsa da câizdir, olmasa da câizdir.

Devamını oku from "Satılan malın içine konulan çekiliş kuponları"

YEMINLER VE KEFARETLERI

ALLAH’in adini anarak bir haberi kuvvetlendirmeye yemin denir.

Yeminler uc kisma ayrilir:
Gamus Yemin: (Atese dusuren yemin)
Lagiv Yemin : (Bosuna yapilan yemin)
Mun’akid Yemin: (Baglantili yemin)

GAMUS YEMIN: Gecmis zamana ait bir is uzerine bile bile yalan yere yemin etmektir. Bu sekilde yemin etmek buyuk gunah olup muslumani atese dusurur. Peygamber efendimiz buyuruyorlar ki: ‘’Kim yalan yere yemin ederse Cenabi ALLAH onu atese dusurur’’

Yalan yere yemin icin kefaret vermek yoktur. Boyle yemin ederek gunah isleyen kimselerin ALLAH’a karsi tevbe edip yalvarmalari gerekir ki Cenabi ALLAH onlari affetsin.
Bile bile yalan soyleyip bu yalani yemin ile kuvvetlendirmek, yahut olmamis bir hadiseyi olmus gibi gosterip buna yemin etmek, yahut olan bir hadiseyi bile bile oldugundan baska gostermek, yalan yere yeminin ornekleridir.

Devamını oku from "YEMINLER VE KEFARETLERI"

Güzel ve Çirkin Huylar
17) İttika: Yüce Allah’dan korkmak, haramdan ve şüpheli şeylerden sakınmaktır. Böyle bir hale “Takva” denir. Bunun sahibine de “Müttakî” denilir. Müttakî olan bir zat, güvenilir ve itimat edilir bir insan demektir. Ondan hiç bir kimseye zarar gelmez.
İslam önünde insanlar esasen birbirine eşittirler. Bunların seçkinliği ancak takva iledir. Kur’an-ı Kerîm’de buyurulmuştur:
“Şüphe yok ki, Allah yanında en iyiniz, en çok müttakî olanınızdır.”
İttikanın karşıtı fısk‘dır, fücur‘dur. Daha açığı, doğru yoldan çıkmak, Allah’a asi olmak, haram ve şüpheli şeylerden kaçınmamaktır. Böyle bir halin sonucu da felakettir, azabdır.
18) Edeb: Güzel terbiye ve güzel huylarla vasıflanmaktır, utanılacak şeylerden insanı koruyan bir hal demektir.
Edeb, insan için büyük bir şereftir. Edebin karşıtı İsaet‘dir ki, kötülük yapmak ve terbiyeye aykırı davranmak demektir.
Edeb, insanın süsüdür. Edeb, insanı nefsin arzusuna uymaktan korur ve kurtarır.
“İnsanın edebi, zehebinden (altınından) iyidir” denilmiştir.
Edebden yoksun olan bir insan, bir toplum için zararlı mikroplardan daha tehlikelidir.
19- İhsan: Bağışlama, iyilik etme, bahşiş verme, hayır olarak yapılması uygun olan bir şeyi yapma demektir. İhsan, adaletin üstünde bir faziletdir. Bir ayet-i kerimede buyurulmuştur:
“İhsan ediniz; şübhe yok ki, Allah ihsan edenleri sever.”
Diğer bir ayet-i kerimede de buyurulmuştur:

Devamını oku from "Güzel ve Çirkin Huylar"