Selamun Aleykum Arkadaşlar..

Birkaç gündür bazı platformlarda Recm Konusu Tartışılmaya Açılmış..
bizde bu konuyu islam perspektifine uygun bir şekilde anlatmaya çalışalım..

Yusuf Kerimoğlu Emanet ve ehliyet adlı eserinde şöyle diyor..:

Kur’an-ı Kerim’de bu anlamda “recm” ifadesi bulunmamaktadır. Bir ayette gaybı taşlamak” (el-Kehf, 18/22), başka bir yerde, “yıldızları Şeytanlar için atış taneleri yaptık” (el-Mülk, 67/5) ayetinde “atış taneleri” anlamında “rucûm” çoğul olarak gelmiştir. Zina edenin taşlanması Sünnet, ve icma delillerine dayanır.

Zina bütün semavî dinlerde haram kılınmış ve çok kötü bir fiil olarak kabul edilmiştir. Islâm’da zina büyük günahlardan olup, ırz, namus ve neseplere yönelik olduğu için, cezası da hadlerin en şiddetlisidir.

Zinanın cezası, fiili işleyenin evli veya bekâr oluşuna, Islâmî emir ve yasaklarla yükümlü bulunup bulunmamasına göre kısımlara ayrılır. Dayak, taşla öldürme, sürgün ve Islâm devleti’nin koyacağı ta’zir cezası bunlar arasındadır.

Artık tağutun koyduğu hükümleri tartışmaktan korkanların ALLAH ve Rasulunun koyduğu hükümleri tartışmaya Açıyorlar..

Buhari’de de geçen bir rivayet aktaralım;

İbn Abbâs (r. anhümâ) anlatıyor: “Hz. Ömer (r.a.)’i hutbe verirken dinledim. Şöyle demişti: “ALLAH Teâla hazretleri Muhammed (s.a.s.)’i hak (din ile) gönderdi ve O’na Kitab’ı indirdi. Bu indirilenler arasında recm âyeti de vardı! Biz bu âyeti okuduk ve ezberledik. Ayrıca, Rasûlullah (s.a.s.) zinâ yapana recm cezâsını tatbik etti, ondan sonra da biz tatbik ettik. Ben şu endişeyi taşıyorum: Aradan uzun zaman geçince, bazıları çıkıp: ‘Biz Kitabullah’da recm cezâsını görmüyoruz’ (deyip inkâra sapabilecek ve) ALLAH’ın kitabında indirdiği bir farzı terkederek dalâlete düşebilecektir. Bilesiniz, recm, kadın ve erkekten muhsan olanların zinâları, -delil veya hâmilelik ya da itiraf yoluyla- sübût bulduğu takdirde, onlara tatbik edilmesi gereken Kitabullah’da mevcut bir haktır. ALLAH’a kasemle söylüyorum, eğer insanlar: ‘Ömer ALLAH Teâlâ’ nın kitabına ilâvede bulundu’ demeyecek olsalar, recm âyetini (Kitabullah’a) yazardım.” (Buhârî, Hudûd 30, 31, Mezâlim 19, Menâkibu’l-Ensâr 46, Meğâzî 21, İ’tisâm 16; Müslim, Hudûd 15, h. no: 1691; Muvattâ, Hudûd 8, 10, h. no: 823, 824; Tirmizî, Hudûd 7, h. no: 1431; Ebû Dâvud, Hudûd 23, h. no: 4418; İbrahim Canan, Kütüb-i Sitte Tercüme ve Şerhi, Akçağ Yayınları, 6/211)

Günümüz ilahiyatçıları Kuran’da Recm’in Geçmediğini söylüyorlar..

Peki soruyoruz onlara.. Siz Kuran’da Geçen Herşeyi Görebiliyormusunuz?

Devamını oku from "İslamda Recm Varmıdır? Taşlayarak öldürme islam devletinin koyacağı cezalardanmıdır?"

Men Rabbüke?

Seni yoktan var eden, rızık verip besleyen, yoldan çıkınca sana yol göstericiler gönderen, seni hidayete erdiren kim?
Sen bir damla suyken seni eşref-i maklukat ve ahseni takvim mertebesine mazhar kılan, Yeryüzünün halifesi kılıp melekleri sana secde Ettiren Kim?
Seni bir erkekle dişiden yaratıp kabileler halinde, yeryüzüne kaynaşasınız diye gönderen, sapıklığa düştüğünüzde de Size Rahmeten Lil Alemin (S.a.s)’i Gönderen Kim?
Size, Sizi yüzü suyu hürmetine yarattığı Rasulu zişan’ı Gönderen, O’nu Sizler gibi bir insan olarak gönderen, sizleri hayvanlardan, cansızlardan ve zişuurdan üstün kılan kim?
Size hükümler gönderen, bu hükümlerle yaşarsanız dosdoğru yol üzere olursunuz, bu hükümlerden ayrılığa düşerseniz sapıklık üzere olursunuz, bu hükümlerden başka hüküm koyarsanız kafirlerin ta kendileri olursunuz manasıyla seslenen kim?
Ölünce, Kabir hayatının ilk sualleri başlayacakken, bütün sevdiklerin, akrabaların eş dost sevdiklerin giderken, nereye gidiyorsunuz ben burdayım deyip kalkmaya çalışırken tam o esnada öldüğünü idrak edip eyvahh! diyecekken, Sual melekleri gelip Men Rabbüke? dediklerinde ne diyeceksin?

Rabbin Kim?

Rab, mana olarak Terbiye eden-geliştiren, kefil-koruyucu, boyun eğilmeye lâyık varlık, sahip ve efendi anlamlarında kullanılır.
Demekki Boyun eğilmeye Layık Olan sadece Rabbimizdir..
Bizi Terbiye eden, Koruyan, sakınan, boyun eğilmeye layık olan Efendimiz bizim Rabbimizdir..
İşte onlar rab’lerinden (gelen) bir doğru yol üzeredirler ve kurtuluşa erenler de işte onlardır. Bakara (5)
Bizim Rabbimizden bize gelen doğru yol ne?
hani şu televizyon ekranlarında sürekli içeriğini, muhtevasını, hüküm ve kaidelerini tartıştığımız yol mu?
hani şu içinde Kurban hükmü geçen, insanları öldürmekten çekinmeyipte kurban bayramlarında hayvanları koruduğunu, kurban kesmenin hayvan vahşeti olduğunu izzetsizce beyan ettikleri din mi?
hani şu kaşı gözü yerinden oynamış, Laneti yüzlerinden okunanların, iftarı cimayla açabilirsiniz, kurbanda horozda kesebilirsiniz, Kuran’da örtünme yoktur gibi bahsettikleri din mi?
hani şu insanların koyduğu kanunları tartışmaktan bile çekinip Kuranda, Hadiste, Sünnette, Ulemanın ittifak ettiği hükümlerde mevcut ve Kat’i olan hükümlerini tartıştıkları islam mı?

evet.. bahsettiğimiz dosdoğru yol bu soruların neticesinde bize evet dedirten yol..
ne kadar acınacak bir durumdur.. ne kadar garib düşmüş ümmet, din, hüküm..
ne kadar acizleşmiş irade, yürek, hissiyat..
bugünün düştüğü hâl 1600 yıl önceki hal..
tahribat had safhada.. istismar ve muistimal dorukta..

peki bunlar karşısında bizlere Men Rabbüke denildiğinde ne cevap vereceğiz?
Rabbimiz, Rahman ve Rahim Olan Allah’tır mı
Devamını oku from "Men Rabbüke?"

19 Önce fıkıh kelimesi ve terimi üzerinde duralım. Kur’an-ı Kerim’de “Fıkıh” kelimesi ince ve derin anlayış, kalbte bulunan bir nurun meselelerin mahiyetini kavrayışı olarak yer almıştır. Meselâ: “Andolsun ki biz insanlardan ve cinlerden bir çoğunu cehennem için yaratmışızdır. Onların kalpleri vardır, bunlarla idrak edemezler; gözleri vardır, bunlarla göremezler; kulakları vardır, bunlarla işitemezler. Onlar dört ayaklı hayvanlar gibidir. Hatta daha sapıktırlar. Onlar gaflete düşenlerin ta kendileridir.”(21) ayetinde bu mana ön plândadır..Fahrüddin-i Razi bu ayet-i kerime’de geçen “Yefkahûne biha” ibaresini tefsir ederken: “ALLAHû Teâla (cc) ilim, fehim ve idrak manasına gelen fıkhı; kâfirlerin kalplerinden çıkarmıştır” diyerek, bu inceliğe işaret etmiştir.

21 Kur’an-ı Kerim’de: “Nerede olursanız olun, velev ki tahkim edilmiş yüksek kalelerde bulunun, ölüm size gelip yetişir. Eğer onlara bir iyilik dokunursa “Bu ALLAH katındandır” derler. Şayed onlara bir fenalık dokunursa “Bu senin katındandır (senin yüzündendir)” derler. De ki: Hepsi ALLAH katındandır. Böyle iken onlara, o kavme ne oluyor ki (kendilerine söylenen) hiçbir sözü anlamaya yanaşmıyorlar”(23) hükmü beyan buyurulmuştur. Bu Ayet-i Kerime’de geçen “La yefkahûne” hükmünün muhatapları münafıklardır. Hepsi de “Arapça” konuşmaktadırlar. Bu durumda Kur’an-ı Kerim’in zahiri manalarını anlamaları ve Resûl-i Ekrem (sav)’i dinlemeleri kaçınılmazdır.(24) Peki anlamadıkları nedir? İşte bu noktada “Yefkahûne” ibaresi karşımıza “İnce anlayış ve keskin idrak” olarak çıkmaktadır.

Devamını oku from "iSLAM FIKHI’NIN KAYNAKLARI"

İslam dini, Müslümanların izzet ve şerefini korumaya, onları hakir ve zelil bir hale düşmekten muhafaza etmeye ehemmiyet verir. Bu sebeple İslamiyyet; ehl-i imanı mazeretsiz sadaka istemekten veya yoksulluk emarelerini izhar etmekten nehyeder. Hatta, İslamiyet, kendisini başkalarından bir şeyler istemeye muhtaç kılmayacak malı veya kadir olduğu kesbi bulunan bir kimsenin başkasından bir şeyle talep etmesini haram kılar. Bu hususta onun talep ettiği şey, ister zekat olsun, ister tatavvu sadaka olsun, isterse kefaret malı olsun fark etmez.

İslam Dinine göre; zaruret olmadan insanlardan bir şeyler istemek haramdır. Bahusus iman ve Kur’an’a hizmet namı altında eşhasın kapı kapı dolaşıp insanlardan bir şeyler istemeleri, Müslümanları değişik vesileler ve adlar altında bir araya toplayıp onlardan yardım talep etmeleri; yardım eden kimselerin de hazır cemaatten haya etmeleri sebebiyle yardımda bulunmaları; vakıf, dernek, tekye, medrese için halktan para toplayarak zillet altına girmeleri bütün bütün haramdır

 İman ve Kur’an’a, İslamiyetin haram kıldığı dilencilikle değil; istiğna düsturuna riayet etmekle, yani halktan maddi ve manevi hiçbir ücret talep etmemekle hizmet edilir. Maalesef bugün alem-i İslam’ın her yerinde, bahusus Türkiye’de İslam Dinine hizmet edenlerin çoğu dilencilik vaziyetini takınmışlardır. Bu ise, İslam dinine hakaretten başka bir şey değildir. Halbuki, bütün peygamberler ve onların sadık varisleri, dine hizmet ederken insanlardan istiğna göstermişler, onlardan gelecek maddi ve manevi mükafattan istinkaf etmişlerdir. Kur’an-ı Mucizü’l Beyan, peygamberlerin, tebliğ-i risalet vazifesini eda ederken insanlardan hiçbir şey istemediklerini, mükafatlarını ALLAH’tan beklediklerini pek çok ayatıyla beyan etmektedir. Şöyle ki:

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِي إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ

“Ve ben sizi hak yoluna davetimden dolayı sizden hiçbir ücret istemiyorum, bir mükafat da beklemiyorum. Benim mükafatım, ifa ettiğim vazife-i risaletten dolayı nail olacağım sevap, ancak alemlerin rabbine aittir.” (Şura 109)
Devamını oku from "Mazeretsiz Dilenmek (Zekat-Sadaka İstemek) Haramdır"