574. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellemin, dizlerini bükerek oturduğunu gördüm. Oturuşunda onu öyle saygılı bir durumda görünce korkudan titremeye başladım.
Kayle radıyallahu anha. Ebû Dâvud.
575. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem oturduğunda biz de etrafına otururduk. Geri gelmek niyetiyle kalkmış ise, bir eşyasını orada bırakırdı. Sahabiler de onu anlar, yerlerinden kımıldamaz, dönüşünü beklerlerdi.
Ebû Derda radıyallahu anh. Ebû Dâvud.
576. Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:
“Diğer bir kişi katılmaksızın, iki kişi aralarında fısıldaşmasın!”
İbn Ömer radıyallahu anh. Buhârî.
577. Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:
“Biriniz, kendisinin oturması için, kimseyi yerinden kaldırmasın! Lâkin meclisi genişletip, gelene yer açın ki, Allah da sizin yerinizi genişletsin!”
İbn Ömer radıyallahu anh. Buhârî.
578. Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:
“Biriniz yerinden kalkıp tekrar geri dönerse, oraya oturmakta herkesten daha fazla hak sahibidir.”
Ebû Hureyre radıyallahu anh. Müslim.
579. Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:
“Oturulan yerlerin hayırlısı, en geniş olanıdır.”
Ebû Saîd radıyallahu anh. Ebû Dâvud.
580. Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:
“İzinleri olmadan iki kişi arasında oturma!”
İbn Şuayb radıyallahu anh. Ebû Dâvud.
581. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem, beni karnım üzerinde yatarken gördü, “Bu yatış, Allahın nefret ettiği bir yatıştır,” buyurdu.
Yaîş radıyallahu anh. Ebû Dâvud.
582. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellemin yatağı, insanın kabrine konduğu şekildeydi. Mescid ise başı tarafındaydı.
Ümmü Seleme ailesinden bir ravi. Ebû Dâvud.
