Utanmak, hayalı olmak bir insanı insan yapan temel değerlerdendir. Utanmayan, haya perdesini sıyırıp atan insanlıktan da çıkar. Sevgili peygamberimiz (asm) pek çok hadis-i şeriflerde bu husus üzerinde durmuştur. İki hadis-i şerife bakalım:

Devamını okuyun "Haya Perdesini Yırtmayın!"

Kurban edilecek hayvanlar, koyun, keçi, sığır, manda ve devedir. Vahşi hayvanlardan Kurban etmek caiz değildir. Çiftleşen hayvanlardan doğan yavrunun annesi ehlî ise erkeği vahşî’de olsa bu yavrudan Kurban etmek câizdir. Çünkü hayvanlarda yavru anneye tâbidir. Koyun ve keçinin bir yıllığı Kurban edilir. Ancak altı ayını doldurmuş olan kuzu annesinden ayırdedilemeyecek kadar gösterişli ve semiz ise Kurban edilebilir. Oğlak için bu durum geçerli değildir. Sığır ve mandanın iki, devenin ise beş yaşında olanı Kurban edilir (Serahsî, a.g.e., XII, 9-10; Kâsânî, a.g.e., V, 69-71; el-Fetâva’l-Hindiyye, V, 297). Koyun ve keçi bir kişi adına Kurban edilebilir. Sığır ve deveye ise birden yediye kadar kişiler ortak olabilir. Ancak ortaklardan her biri müslüman olmalı ve Kurban niyetiyle ortaklığa girmiş bulunmalıdırlar. Et yeme maksadıyla ortaklık kurulursa veya birisi et yeme maksadıyla ortaklıkta bulunursa hiç birisinin Kurbanı yerine gelmiş olmaz. Sığır veya deveyi Kurban etmek üzere ortaklık kuranlardan her birinin vacip olan Kurban niyyetleri şart değildir. Ortaklardan bazısı vacip olan Kurban, bazıları nafile, bazıları keffâret Kurbanı, ceza Kurbanı, Hacc-ı temettü veya Hacc-ı kıran Kurbanı, akîka Kurbanı gibi değişik niyetlerle oraklıkta bulunabilirler. Kurban kesildikten sonra et, tartı ile eşit şekilde paylaşılmalıdır (Kâsânî, a.g.e., V, 71-72; Damad, Mecmau’l-Enhur, İstanbul 1328, II, 521).

Devamını okuyun "KURBANLIK HAYVANLAR VE BU HAYVANLARDA ARANAN ŞARTLAR:"

403- Beş vakitte kılınan, namazların sünnetlerinden başka birtakım nafile namazlar daha vardır ki, bunlara Tatavvu (Nafile) namazı denir. Bunlar müstahab ve mendub namazlardır. Bunlar, Yüce ALLAH’a manevî yönden yakınlığa sebeb olurlar. Her birini kendine has birtakım fazilet ve sevabları vardır. Nafile namazların başlıcaları şunlardır:

1) Tahiyyetü’l-Mescid: Bu, bir müstahab namazdır. Şöyle ki: Bir mescide sadece ziyaret için veya öğretmek ve öğrenmek gibi bir maksad için giren kimse, orada nafile olarak iki rekât namaz kılar. Bir mescide bir günde birkaç defa bu şekilde girilse, bir defasında böyle namaz kılınması yeterlidir. Bununla, ALLAH’a ibadet edilen bir yere gereken saygı yerine getirilmiş olur.
Tahiyyetü’l-Mescid, bir mescid veya camiye girilince, daha oturmadan kılınmalıdır. Faziletli olan budur. Oturulduktan sonra da kılınabilir. Bir mescide girip de, meşguliyetinden veya vaktin keraheti gibi bir sebebden dolayı Tahiyyatü’l-Mescid namazını kılamayacak olan bir müslümanın: “Sübhanellahi velhamdü lillâhi ve lâ ilâhe illALLAHu vALLAHu ekber” demesi de müstahab görülmüştür.
Bir mescide, herhangi bir namazı kılmak için veya farzı kılmak ve imama uymak niyeti ile girmek de, Tahiyyetü’l-Mescid yerine geçer.

2) Abdest veya gusülden sonra namaz: Şöyle ki: Abdest veya gusül alındıktan sonra vakit varsa, daha yaşlık kuruyacak kadar bir zaman geçmeden iki rekât namaz kılınması mendubdur. Bu, abdest veya gusül nimetine kavuşmanın bir şükür ifadesidir. Böyle bir temizliğe kavuşmak için manen temiz bir inanca, maddeten de temiz bir suya sahib olmak, hem de özürlerden beri bulunmak ve beden sağlığına kavuşmuş olmak lâzımdır. Artık bu şartları toplayan bir insanın Yaratıcısına şükür için iki rekât namaz kılması pek güzel olmaz mı? Bununla beraber abdest veya gusül arkasından herhangi bir farz veya sünnet namazın kılınması ile de bu şükran görevi yapılmış olur.

Devamını okuyun "NAFİLE NAMAZLAR (Ömer Nasuhî Bilmen)"

1187 yılında Hıristiyan kral Karaklı Arnat hac vazifesini yerine getirmek için Mekke’ye doğru yola çıkan bir gurup masum insana saldırmıştır. Saldırganlar mağdurlara hiç acımaksızın, onları soymuşlar, eziyet etmişler ve hanımlarının ırzlarına geçmişlerdir. Bu esnada ise kral Arnat mağdurlara şöyle bağırmıştır: “İsterseniz Muhammed’e bir sorun size yardımcı olabilir mi”. Bu olayla birlikte Selahaddin ile Hıristiyanlar arasındaki sakin dönem sona erdi. Selahaddin Yusuf ibn-i Eyyüb ibn-i Mervan 1137 yılında kuzey Irak’ta doğmuştur. Müslümanlar için son yüzyılın önde gelen şahsiyetlerinden biri idi. Selahaddin Batı tarihinde ise Richard Leeuwenhart ile yaptığı küçük bir çarpışma ile meşhurdur ve bu yüzden de kendisi gerçekleriyle pek yansıtılmaz.

Selahaddin’in hayatı boyunca -aynı bugün de olduğu gibi- Müslümanlar kendi aralarında bölünmüş idiler ve yabancı güçlerin baskıları altında idiler, özellikle de Avrupa tarafından düzenlenen Haçlı Savaşlarının.

Devamını okuyun "Selahaddin Eyyubi’nin Hayatı, Hristiyanlarla Mücadelesi ve Filistin Davası"