|
|
|
KÜTÜB-İ
SİTTE HADİS-İ ŞERİFLERİ
5361 - Yine Enes radiyallahu anh, Resulullah aleyhissalatu vesselam'in, kendisine:
"Ey Zu'l-uzuneyn (iki kulakli)!" diye hitab ettigini, bu sozuyle saka yapmayi
kasdettigini rivayet etmistir."
Tirmizi, Birr 57, (1993); Ebu Davud, Edeb 92, (2005).
5362 - Useyd Ibnu Hudayr radiyallahu anh anlatiyor: "Ensardan mizahci bir
zat vardi. (Bir gun yine) konusup yanindakileri guldururken Resulullah aleyhissalatu
vesselam elindeki cubugu (saka yollu) adamin bogrune durttu. Bunun uzerine
adam:
"Ey Allah'in Resulu (canimi yaktiniz). Musaade edin kisas yapayim!" dedi.
Aleyhissalatu vesselam da: "Haydi yap!" buyurdu. Adam:
"Ama uzerinizde gomlek var, benim uzerimde yoktu (kisas tam olmasi icin cikarimalisiniz)!"
Adamin talebi uzerine, Aleyhissalatu vesselam gomlegini kaldi(rip bogrunu
ac)ti. Adam, Resulullah'i kucaklayip bogrunu opmeye basladi ve:
"Ben bunu arzu etmistim ey Allah'in Resulu!" dedi."
Ebu Davud, Edeb 160, (5224).
5363 - Abdullah Ibnu's-Saib Ibni Yezid Ibni's-Saib babasi tarikiyle ceddi
(Yezid Ibnu's-Saib) radiyallahu anh'tan anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu
vesselam buyurdular ki:
"Sizden kimse, ne saka ne de ciddi olarak kardesinin degnegini almasin. Kim
kardesinin degnegini almissa hemen ona geri versin."
Ebu Davud, Edeb 93, (5003); Tirmizi, Fiten 3, (2161).
5364 - Ibnu Ebi Leyla anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam'in ashabi
radiyallahu anhum ecmainin bize anlattiklarina gore, onlar bir sefer yuruyusunde
idiler. (Bir konaklama sirasinda) iclerinden biri uyurken, arkadasi gidip
ipini alir. Uyaninca ipini bulamayan zat (kaybettim diye) korkar. (Duruma
muttali olan) Aleyhissalatu vesselam: "Bir muslumana, bir baska muslumani
korkutmak helal olmaz!" buyurdular."
Ebu Davud, Edeb 93, (5004).
ALEYHISSALATU VESSELAM'IN HASTALANMASI ve OLMESI
5365 - Hz. Aise radiyallahu anha anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam,
kendisini olume goturen hastaliga yakalandigi zaman derdi ki:
"Ey Aise! Ben Hayber'de yedigim (zehirli) yemegin elemini hep hissediyordum.
Iste simdi kalp damarimin kesildigini hissettigim anlar geldi."
Buhari, Megazi 83.
5366 - Yine Hz. Aise radiyallahu anha anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu
vesselam'in hastaligi agirlasip, agrilari artinca, benim odamda tedavi edilmesi
icin diger zevcelerinden musaade istedi. Onlar kendisine izin verdiler. Iki
kisinin arasinda cikti. Bunlardan biri amcasi Abbas Ibnu Abdilmuttalib idi,
bir baskasi daha vardi. Ayaklari yerde surunuyordu. Odama girince izdirabi
daha da artti.
"Agizlarindaki baglari acilmamis yedi kirbadan uzerime su dokun, belki (iyilesir),
insanlara bir vasiyette bulunurum!" buyurdular. Hz. Hafsa'ya ait bir legene
oturttuk. Sonra bu kirbalardan uzerine su dokmeye basladik. (Bir muddet sonra)
"yeterince doktunuz" diye isaret edinceye kadar dokmeye devam ettik. Sonra
(iyileserek) halka cikip namaz kildirdi ve bir hitabede bulundu."
5367 - Yine Sahiheyn'de Ubeydullah Ibnu Abdillah'tan gelen bir rivayette Ubeydullah
der ki: "Hz. Aise radiyallahu anha'nin yanina girdim. Ona: "Resulullah aleyhissalatu
vesselam'in hastaligindan bana anlatmaz misin?" dedim. Anlatmaya basladi:
"Elbette! Resulullah aleyhissalatu vesselam agirlasti ve: "Halk namazini kildi
mi?" diye sordu. Biz: "Hayir! Ey Allah'in Resulu, onlar sizi bekliyorlar!"
dedik.
"Legene benim icin su koyun!" emrettiler. Hz. Aise der ki: "Hemen dedigini
yaptik, o da yikandi. Sonra kalkmaya calisti, fakat uzerine bayginlik coktu.
Sonra kendine geldi ve tekrar:
"Cemaat namaz kildi mi?" diye sordu. "Hayir!" dedik, onlar sizi bekliyorlar
ey Allah'in Resulu!" Tekrar:
"Benim icin legene su koyun!" emretti. Hz. Aise der ki:
"Dedigini yaptik, yikandi. Sonra tekrar kalkmak istedi. Yine uzerine bayginlik
coktu. Sonra ayilinca:
"Insanlar namaz kildi mi?" diye sordu.
"Hayir! dedik, onlar sizi bekliyorlar, ey Allah'in Resulu!" Aleyhissalatu
vesselam: "Benim icin legene su koyun!" dedi ve yikandi. Sonra kalkmaya yeltendi,
yine uzerine bayginlik coktu, sonra ayildi.
"Halk namazi kildi mi?" diye sordu.
"Hayir, onlar sizi bekliyorlar ey Allah'in Resulu!" dedik. Hz. Aise der ki:
"Halk mescide cekilmis, Resulullah aleyhissalatu vesselam'i yatsi namazi icin
bekliyorlardi."
Hz. Aise der ki: "Resulullah aleyhissalatu vesselam Hz. Ebu Bekr'e adam gondererek
halka namaz kildirmasini soyledi. Elci gelerek ona:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam halka namaz kildirmani emrediyor!" dedi.
Ince duygulu bir kimse olan Ebu Bekr radiyallahu anh:
"Ey Omer halka namazi sen kildir!" dedi. Hz. Aise'nin anlattigina gore, Hz.
Omer:
"Buna sen daha ziyade hak sahibisin (ehaksin)!" cevabinda bulundu. Aise der
ki: "O gunlerde namazi Ebu Bekr radiyallahu anh kildirdi. Bilahare Resulullah
aleyhissalatu vesselam, kendinde bir hafiflik hissetti. Biri Abbas olmak uzere
iki kisinin arasinda, ogle namazi icin cikti. O sirada namazi halka Ebu Bekr
kildiriyordu. Ebu Bekr, Resulullah'in geldigini gorunce, geri cekilmek istedi.
Aleyhissalatu vesselam geri cekilme diye isaret buyurdu. Kendisini getirenlere:
"Beni yanina oturtun" dedi. Onlar da Hz. Ebu Bekr'in yanina oturttular. Hz.
Ebu Bekr, Resulullah aleyhissalatu vesselam'in namazina uyarak namaz kiliyordu.
Halk da Hz. Ebu Bekr'in namazina uyarak namazini kiliyordu. Resulullah aleyhissalatu
vesselam oturmus vaziyette idi."
Ubeydullah der ki: "Abdullah Ibnu Abbas radiyallahu anhuma'nin yanina girdim
ve:
"Hz. Aise radiyallahu anha'nin Aleyhissalatu vesselam'in hastaligi ile ilgili
olarak anlattigini size anlatayim mi?" dedim. Bana: "Haydi anlat!" dedi. Ben
de bu hususta anlattigini naklettim. Soylediklerimden hicbir noktayi reddetmedi.
Sadece:
"(Resulullah'i mescide) Abbas'la birlikte tasiyan ikinci sahsin ismini verdi
mi?" diye sordu. Ben: "Hayir soylemedi" deyince: "O, Ali radiyallahu anh idi"
dedi."
5368 - Bir rivayette Buhari su ziyadede bulundu: "Resulullah aleyhissalatu
vesselam hastaligi sirasinda: "Ben, yarin neredeyim? Ben, yarin neredeyim?"
diye sorarak Hz. Aise'nin yaninda kalacagi gunu ogrenmek isterdi. Zevceleri,
diledigi yerde kalma izni verdiler."
Hz. Aise der ki: "Aleyhissalatu vesselam, benim hucremde ve normal olarak
bana ugramakta oldugu gunde vefat ettiler. Ayrica Aziz ve Celil olan Allah
onun ruh-u serifelerini kabzettigi vakit, mubarek baslari cigerimle bogazim
arasinda (gogsumde) (yaslanmis vaziyette) idi. Tukrugu de tukrugume karismisti.
(Aleyhissalatu vesselam'in hastaligi sirasinda birara, kardesim) Abdurrahman
Ibnu Ebi Bekr radiyallahu anhuma iceri girdi, elinde bir misvak vardi, dislerini
misvakliyordu. Resulullah aleyhissalatu vesselam o misvaga bakti.
"Ver o misvagi bana!" dedim. O da verdi. Dislerimle kemirip yonttum ve ucunu
geverek (yumusatip) Aleyhissalatu vesselam'a uzattim. Resulullah, basi gogsume
yasli vaziyette onunla dislerini misvakladi."
Buhari, Megazi 83, Vudu 45, Ezan 39, 46, 47, 51, 67, 68, 70, Hibe 14, Humus
4, Enbiya 19, Tibb 21, I'tisam 5; Muslim, Salat. 90, (418); Tirmizi, Cenaiz
8, (978, 979); Nesai, Cenaiz 6, (4, 6, 7).
5369 - Yine Hz. Aise radiyallahu anha anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu
vesselam, sihhati yerinde iken soyle diyordu:
"Hicbir peygamber, cennetteki makamini gormeden kabzedilmez. Bundan sonra
hayati devam ettirilir veya obur dunyaya gitme hususunda muhayyer birakilir."
Aleyhissalatu vesselam hastalandigi zaman O'nu, (basi) dizimin ustunde baygin
vaziyette gordum. Bir ara kendine geldi. Gozlerini evin tavanina dikti ve
sonra: "Ey Allah'im! Refik-i A'la'da (bulunmayi tercih ederim)" dedi. Bu sozu
isitince ben (kendi kendime): "Demek ki (makami gosterildi) ve bizimle olmayi
tercih etmiyor" dedim. Bunun, sihhatli iken bize soyledigi su hadis oldugunu
anladim: "Hicbir peygamber cennetteki makamini gormeden kabzedilmez, sonra
yasamaya devam veya obur dunyaya gitme hususunda muhayyer birakilir."
Resulullah aleyhissalatu vesselam'in telaffuz ettigi son soz: "Allahim, Refik-i
A'la'da" cumlesi oldu." (Refik-i A'la: Cennetin en yuksek makaminda bulunan
peygamberler cemaatidir).
Buhari, Megazi 83, 84, Tefsir, Nisa 13, Marda 19, Da'avat 29, Rikak 41; Muslim,
Fezail 87, (2444); Muvatta, Cenaiz 46, (1, 238, 239); Tirmizi, Da'avat 77,
(3490).
5370 - Ibnu Abbas radiyallahu anhuma anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu
vesselam muhtazar (olmeye yakin) iken evde birkisim erkekler vardi. Bunlardan
biri de Omer Ibnu'l-Hattab radiyallahu anh idi. Resulullah aleyhissalatu vesselam:
"Gelin, size bir sey (vasiyet) yazayim da bundan sonra dalalete dusmeyin!"
buyurdular. Hz. Omer:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam'a izdirap galebe calmis olmali. Yaninizda
Kur'an var, Allah'in kitabi sizlere yeterlidir" dedi. Oradakiler aralarinda
ihtilafa dustu. Kimisi: "Yaklasin, Resulullah aleyhissalatu vesselam size
vasiyet yazsin!" diyor, kimi de, Hz. Omer radiyallahu anh'in sozunu tekrar
ediyordu.
Gurultu ve ihtilaf artinca, Aleyhissalatu vesselam:
"Yanimdan kalkin, yanimda munakasa caiz degildir!" buyurdu. Bunun uzerine
Ibnu Abbas radiyallahu anhuma: "En buyuk musibet, Resulullah aleyhissalatu
vesselam'la onun vasiyeti arasina girip engel olmaktir!" diyerek cikti."
Buhari, Megazi 83, Ilm 39, Cihad 176, Cizye 6, I'tisam 26; Muslim, Vasiyye
22, (1637).