KÜTÜB-İ SİTTE HADİS-İ ŞERİFLERİ




4651 - Ebu Hureyre radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Kiyamet gunu aziz ve celil olan Allah soyle buyuracak:
"Ey ademoglu! Ben hasta oldum beni ziyaret etmedin!" Kul diyecek:
"Ey Rabbim, Sen Rabbulalemin iken ben seni nasil ziyaret ederim?" Rab Teala diyecek:
"Bilmedin mi, falan kulum hastalandi, fakat sen onu ziyaret etmedin, bilmiyor musun? Eger onu etseydin, yaninda beni bulacaktin!"
Rab Teala diyecek: "Ey ademoglu ben senden yiyecek istedim ama sen beni doyurmadin?" Kul diyecek:
"Ey Rabbim, ben seni nasil doyururum. Sen ki alemlerin Rabbisin?" Rab Teala diyecek:
"Benim falan kulum senden yiyecek istedi. Sen onu doyurmadin. Bilmez misin ki, eger sen ona yiyecek verseydin ben onu yanimda bulacaktim." Rab Teala diyecek:
"Ey Ademoglu! Ben senden su istedim bana su vermedin!" Kul diyecek:
"Ey Rabbim, ben sana nasil su icirebilirim, sen ki Alemlerin Rabbisin!" Rab Teala diyecek:
"Kulum falan senden su istedi. Sen ona su vermedin. Bilmiyor musun, eger ona su vermis olsaydin, bunu benim yanimda bulacaktin!"
Muslim, Birr 43, (2569).

4652 - Ebu Sa'id radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Kim temiz rizik yer ve sunnete uygun amelde bulunur, halk da kendisinden bir kotuluk gelmeyecegi hususunda guven duyarsa cennete girdi demektir."
Bir adam: "Ey Allah'in Resulu ! Bugun insanlar arasinda boyleleri coktur!" dedi. Aleyhissalatu vesselam da:
"Benden sonraki zamanlarda da olacaklar!" buyurdu."
Tirmizi, Kiyamet 61, (2522).

4653 - Hz. Bera radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Kim sagmal bir hayvani veya parayi (karz-i hasen olarak) iareten verirse veya yolunu kaybedene yolunu gosterirse veya amayi sokagina koyarsa kendisine bir kole azad edenin sevabi verilir."
Tirmizi, Birr 37, (1958).

4654 - Hz. Ebu Hureyre radiyallahu anh anlatiyor: "Hz. Peygamber aleyhissalatu vesselam'a soruldu:
"Ey Allah'in Resulu! Bir adam gizli olarak hayirli ameller yaparken bir de bakarsin halk buna muttali olmustur da bu onun hosuna gitmistir?" Aleyhissalatu vesselam:
"Bu kimsenin iki ucreti vardir: Gizli yapmanin ucreti ve aleni yapmanin ucreti."
Tirmizi, Zuhd 49, (2385).

4655 - Hz. Ebu Zerr radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah'a soruldu: "Ey Allah'in Resulu! Kisi hayir yapsa halk da bu sebeple onu ovse (bunun hukmu nedir)?
"Bu mu'mine (Allah'in razi olduguna dair) pesin bir mujdedir" buyurdular."
Muslim, Birr 166, (2642).

4656 - Hz. Ebu Hureyre radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Allah icin sefer yapanlar uctur: Gazi, haci, umreci."
Nesai, Hacc 4, (5, 113).

4657 - Hz. Enes radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Bir musluman bir agac diker veya bir tohum eker de bunlarin mahsulatindan bir kus veya insan veya hayvan yiyecek olsa, bu onun icin bir sadaka olur."
Buhari, Hars 1, Edeb 27; Muslim, Musakat 12, (1553); Tirmizi, Ahkam 40,. (1382).

HASTALIK VE MUSIBETLER

4658 - Ebu Hureyre ve Ebu Said radiyallahu anhuma'nin anlattiklarina gore, Resulullah aleyhissalatu vesselam soyle buyurmustur:
"Mu'min kisiye bir agri, bir yorgunluk, bir hastalik bir uzuntu hatta bir ufak tasa isabet edecek olsa, Allah onun sebebiyle mu'minin gunahindan bir kismini magfiret buyurur."
Buhari, Marda 1; Muslim, Birr 52, (2573); Tirmizi, Cenaiz 1, (966).

4659 - Hz. Cabir radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam, Ummu's-Saib radiyallahu anha'nin yanina girdi ve:
"Niye zangirdiyorsun, neyin var?" dedi. Kadin: "Humma (sitma)! Allah belasini versin!" dedi. Aleyhissalatu vesselam da:
"Sakin hummaya sovme! Cunku o, insanlarin hatalarini temizlemektedir, tipki korugun demirdeki pislikleri temizledigi gibi!" buyurdular."

4660 - Hz. Ebu Hureyre radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam bir hummaliyi ziyaret etmisti. Hastaya:
"Mujde! Zira Allah Teala hazretleri diyor ki: "Humma benim atesimdir, ben onu mu'min kuluma musallat ederim, ta ki, atesten tadacagi nasibi(ni dunyada tadmis) olsun."
Rezin tahric etmistir. (Ahmed Ibnu Hanbel'in Musned'inde mevcuttur: 2, 440).