KÜTÜB-İ SİTTE HADİS-İ ŞERİFLERİ




4251 - Sa'd Ibnu Ebi Vakkas radiyallahu anh anlatiyor. "Resulullah aleyhissalatu vesselam, Fetih gunu dort erkek iki kadin disinda, herkese (hayatini bagisladi ve) eman tanidi. Bu dortler arasinda Ibnu Ebi Sarh da vardi. Hz. Osman'in yaninda saklandi. Resulullah aleyhissalatu vesselam halki, kendisine biat etmeye cagirinca, Hz. Osman radiyallahu anh onu da getirip Resulullah aleyhissalatu vesselam'in yaninda durdurdu ve:
"Ey Allah'in Resulu! Abdullah'tan biat al!" dedi. Aleyhissalatu vesselam, (hic ses cikarmadan) uc sefer basini kaldirip ona bakti. Her seferinde bey'at'tan imtina ediyordu.
Uc seferden sonra, onunla da biat etti. Sonra ashabina yonelip:
"Icinizde, elimi bey'at icin vermekten imtina ettigimi gorunce kalkip oldurecek akli basinda bir adam yok muydu?" buyurdular. Ashab:
"Icinizden geceni nasil bilelim. Keske bize gozunuzle bir imada bulunsaydiniz!" dediler. Bunun uzerine:
"bir peygambere hain gozlu olmak yarasmaz!" buyurdular.!"
Ebu Davud der ki: "Abdullah, Hz. Osman'in sut kardesiydi."
Ebu Davud, Cihad 127, (2683); Nesai, Tahrimu'd-Dem 14, (7, 105, 106).

4252 - Ibnu Mes'ud radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam Fetih gunu, (Mescid-i Haram'a) girdigi zaman Beytullah'in etrafinda uc yuz altmis tane dikili (put) vardi. Elindeki cubukla onlara durtuyor ve:
"Hak geldi, batil zeval buldu. Batil zaten zeval bulucudur" (Isra 81);
"Hak geldi, batil hicbir seyi yoktan varedemez, gideni de geri getiremez" (Sebe' 49) diyordu."
Buhari, Megazi 48, Mezalim 32, Tefsir, Beni Israil 12; muslim, Cihad 87, (1781); Tirmizi, Tefsir, Beni Israil (3137).

4253 - Hz. Cabir radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam, Fetih sirasinda, Omer Ibnu'l-Hattab'a, Batha'da iken Ka'be'ye gelip oradaki butun suretleri ortadan kaldirmasini emretti. Resulullah aleyhissalatu vesselam oradaki butun suretler ortadan kaldirilmadikca Ka'be'ye girmedi."
Ebu Davud, Libas 48, (4156).

4254 - Ibnu Omer radiyallahu anhuma anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam, Fetih gunu, Mekke'nin yukari kismindan, devesinin uzerinde olarak ilerledi. Terkisinde de Usame Ibnu Zeyd radiyallahu anhuma vardi. Beraberinde Hz. Bilal ve (Ka'be'nin) haciblarinden olan Osman Ibnu Talha da vardi. Mescid-i Haram'da devesini ihtirdi. Osman'a Kabe'nin anahtarini getirmesini emretti. Osman annesine gitti. Ancak kadin anahtari vermekten imtina etti. Osman:
"Vallahi, ya anahtari verirsin ya da su kilic belimden cikacaktir.!" dedi.
Kadin anahtari verdi. Osman Resulullah'a getirdi. Aleyhissalatu vesselam (kapiyi acip) Beytullah'a girdi. Onunla birlikte Hz. Usame, Bilal ve Osman da girdiler. Gunduzleyin icinde uzun muddet kaldi, sonra cikti. Halk (iceri girmede) yaris etti. Abdullah Ibnu Omer ilk giren kimseydi. Girince, Bilal radiyallahu anh'i kapinin arkasinda ayakta duruyor buldu.
"Resulullah aleyhissalatu vesselam nerede namaz kildi?" diye sordu. Bilal, Aleyhissalatu vesselam'in namaz kildigi yeri isaret ederek gosterdi. Abdullah der ki:
"Kac rek'at kildigini sormayi unuttum."
Buhari, Cihad 127, Salat 30, 81, 96, Teheccud 25, Hacc 51, 52, Megazi 77, 48; Muslim, Hacc 389, (1329).

4255 - Hz. Ebu Hureyre radiyallahu anh anlatiyor: "Allah Teala Hazretleri, Resul-i Ekrem aleyhissalatu vesselam'in Mekke'nin fethini nasib edince, halkin icinde kalkip, Allah'a hamd ve sena ettikten sonra dedi ki:
"Allah'u Zulcelal Hazretleri, Mekke'yi filin girmesinden korumustur. Mekkelilere Resulunu ve mu'minleri musallat etti. Mekke(de savasmak) benden once hic kimseye helal edilmedi. Bana da bir gunun muayyen bir zamaninda helal edildi. Benden sonra da kimseye helal edilmeyecek. Onun avi urkutulmemeli, otu yolunmamali, agaci kesilmemeli. Buluntular da ancak sahibi aranmak kasdiyla alinabilir.
Kimin bir yakini oldurulmusse, o kimse iki husustan birinde muhayyerdir: Ya diyet alir, ya da olunun ailesi kisas ister (katil oldurulur)."
Abbas radiyallahu anh: "Ey Allah'in Resulu! Izhir otu bu yasaktan haric olsun! Zira biz onu kabirlerimizde ve evlerimizde kullaniyoruz!" dedi. Aleyhissalatu vesselam da:
"Izhir haric!" buyurdu.
Buhari, Ilim 39, Lukata 7, Diyat 8; Muslim, Hacc 447, (1355); Ebu Davud, Menasik 90, (2017).

4256 - Vehb rahimehullah anlatiyor: "Hz. Cabir radiyallahu anh'a sordum: "Mekke fethedildigi gun, herhangi bir sey ganimet kilindi mi?"
"Hayir!" cevabini verdi."
Ebu Davud, Harac 25, (3023).

4257 - Hz. Cabir radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam Mekke'ye girdiginde sancagi beyaz, uzerindeki sarigi da siyahti."
Ebu Davud, Cihad 76, (2592); Tirmizi, Cihad 9, (1679).

HUNEYN GAZVESI

4258 - Hz. Ebu Hureyre radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam Huneyn Gazvesine cikmayi arzu edince:
"Yarinki konaklama yerimiz insaallah Beni Kinane Hayfi'dir. Onlar kufur uzerine orada yeminlesmislerdi" buyurdu."
Buhari, Megazi 48, Hacc 45, Fedailu'l-Ashab 39, Tevhid 31; Muslim, Hacc 345, (1314).

4259 - Sehl Ibnu Hanzaliyye radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam'la Huneyn gunu beraber yuruduk. Ogle sonrasi oluncaya kadar yurumeyi uzattik. Ogle namazi(nin vakti) girdi. Derken bir atli geldi.
"Ey Allah'in Resulu! dedi. Ben sizin onunuzden ilerledim. Hatta falan falan daga ciktim. Bir de ne goreyim! Havazin kabilesi toptan karsimda. Kadinlari, develeri, davarlari toptan Huneyn'de toplanmislar" dedi. Aleyhissalatu vesselam tebessum buyurdu ve:
"Insaallah, yarin bunlar muslumanlarin ganimetidir!" dedi ve sordu:
"Bu gece bizi kim bekleyecek?"
Enes Ibnu Ebi Mersed el-Ganevi atilip: "Ben, ey Allah'in Resulu!" dedi. Resulullah aleyhissalatu vesselam:
"Oyleyse bin!" buyurdular. Enes atina bindi ve Aleyhissalatu vesselam'in yanina geldi. O zaman:
"Su gecide yonel, en yuksek yerine kadar cik. (Gece boyu atindan inme.) Sakin senin cihetinden geceleyin aldatilmayalim!" tenbihinde bulundu. Sabah olunca Aleyhissalatu vesselam namazgahina gecti. Iki rek'at namaz kildi. Sonra:
"Atlidan bir haberiniz var mi?" diye sordu.
"Bir haberimiz yok!" dediler. Namaza duruldu. Resulullah aleyhissalatu vesselam namaz kilarken gecide dogru (hazan) goz atigyordu. Namazi kilip selam verince:
"Mujde, atliniz geldi!" buyurdu. Biz de gecidin agaclari arasina baktik. Gercekten o idi. Geldi, Resulullah aleyhissalatu vesselam'in yaninda durdu, (Selam verdi ve:)
"Ben dedi, gittim bu gecidin en yuksek yerine, Resulullah'in emrettigi sekilde vardim. sabah olunca iki gecit daha tirmandim. Baktim kimseyi gormedim!" dedi. Resulullah aleyhissalatu vesselam ona:
"Gece (attan) indin mi?" diye sordu.
"Namaz veya kaza-yi hacet disinda inmedim!" dedi. Aleyhissalatu vesselam:
"(Bu amelinle cenneti kendine) vacib kildin. Bundan boyle ameli terketmenin sana bir gunahi yok. (Bu amelin cennete girmen icin kafidir)" buyurdular."
Ebu Davud, Cihad 17, (2501).

4260 - Hz. Enes radiyallahu anh anlatiyor: "Huneyn gununde, Hevazin, Gatafan ve digerleri cocuklari ve develeriyle birlikte (savas yerine) geldiler. O gun Resulullah aleyhissalatu vesselam'in ordusunda da 10 bin kisi vardi. Mekkeli Tuleka da Resulullah'in safinda idi. (Savas baslar baslamaz) hepsi geri kacti. Aleyhissalatu vesselam yalniz kaldi. O gun iki defa nida etti. Ikisi arasina bir baska soz karistirmadi. Soyle ki:
Sag tarafina yonelip: "Ey Ensar cemaati!" diye bagirdi. O taraftakiler:
"buyurun ey Allah'in Resulu! Biz seninle beraberiz! Mujde!" dediler. Aleyhissalatu vesselam sonra da soluna dondu:
"Ey Ensar cemaati!" diye bagirdi. O taraftakiler de:
"Buyur ey Allah'in Resulu! Mujde, biz seninleyiz!" dediler. Aleyhissalatu vesselam beyaz bir katirin ustunde idi. Katirdan indi ve: "Ben Allah'in kulu ve elcisiyim!" dedi. (Muslumanlar toparlanip mukabil hucuma gecince) musrikler hezimete ugradi. Aleyhissalatu vesselam cok ganimet elde etti. Onu Muhacirler ve Tuleka arasinda taksim etti. Ondan Ensar'a hic bir sey vermedi. Bunun uzerine Ensariler radiyallahu anhum (serzeniste bulunup): "Sikinti olunca biz cagiriliyoruz. Ama ganimeti bizden baskasina veriyor!" dediler. Bu sozleri Aleyhissalatu vesselam'in kulagina ulasmisti, hemen Ensari topladi.
"Ey Ensar cemaati! Herkes dunyalikla donerken, siz Muhammed aleyhissalatu vesselam'la donmekten, evinizde onunla beraber olmaktan razi ve memnun degil misiniz?" dedi. Ensar:
"Elbette ey Allah'in Resulu, raziyiz, memnunuz!" dediler. Aleyhissalatu vesselam: "Insanlar bir vadiye yuruseler, Ensar da bir gecide yuruse, ben Ensar'in gecidinde giderim" buyurdular."
Buhari, Megazi 56, Humus 19, Menakib 14, Menakibu'l-Ensar 1, Feraiz 34; Muslim, Zekat 135, (1059); Tirmizi, Menakib, (3897).