|
|
|
KÜTÜB-İ
SİTTE HADİS-İ ŞERİFLERİ
171 - Hz. Enes (radiyallahu anh) anlatiyor: Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
buyurdu ki: "Buluga erinceye kadar kim iki kiz evladi yetistirirse -parmaklarini
birlestirerek- kiyamet gunu o ve ben soyle beraber oluruz."
Muslim, Birr 149, (2631); Tirmizi, Birr 13, (1917).
Tirmizi'de: "O ve ben cennete su iki sey gibi beraber gireriz" dedi ve iki
parmagiyla isaret etti" seklinde gelmistir.
172 - Ebu Said (radiyallahu anh) anlatiyor: Resulullah (aleyhissalatu vesselam):
"Kim "uc kiz" veya "uc kizkardes" veya "iki kiz kardes" veya "iki kiz" yetistirir,
terbiye ve te'diblerini eksik etmez, onlara iyi davranir ve evlendirirse cenneti
hak etmistir."
Ebu Davud, Edeb 130, (5147); Tirmizi, Birr, 13 (1913).
Ebu Davud'da Ibnu Abbas (radiyallahu anh)'dan su rivayet de kaydedilmistir:
"Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdu ki: "Kimin iki kizi olur da bunlari
oldurmez, alcaltmaz, oglan cocuklarini bunlara tercih etmezse Allah onu cennete
koyar." (5147. H).
173 - Avf Ibnu Malik el-Esca'i (radiyallahu anh) anlatiyor: "Hz. Peygamber
(aleyhissalatu vesselam): "Ben ve yanaklari kararmis kadin kiyamet gunu su
iki sey gibi yan yanayiz. -Hadisi rivayet eden Yezid Ibnu Zurey, bas ve orta
parmaklariyla isaret yapti.- O kadin ki, mevkii, makami bulunan kocasindan
dul kalmistir, (maddi imkanlarindan baska) neseb ve guzelligi yerindedir.
Butun bunlara ragmen (evlenmez) ve yetimler buyuyunceye veya olunceye kadar
kendini onlara hasreder."
Hadiste gecen "yanaklari kararmis kadin" tabiriyle Hz. Peygamber (aleyhissalatu
vesselam) yetimlerini buyutmek gayesiyle suslenmeyi ve rahat yasamayi terkeden,
cektigi sikintilar sebebiyle cildi kararan dul kadini ifade buyurmustur.
Ebu Davud, Edeb 130, (5149).
174 - Havle bintu Hakim (radiyallahu anha) anlatiyor: Bir gun, Resulullah
(aleyhissalatu vesselam) kizi Fatima (radiyallahu anha)'nin iki oglundan birini
kucaklamis oldugu halde evden cikti ve soyle diyordu: "Siz var ya, sizin yuzunuzden
(ebeveyniniz) cimrilige, korkakliga ve cehalete dusuyorlar. Ve siz Allah'in
reyhanindansiniz."
Tirmizi, Birr, 11 (1911); Ibnu Mace, Edeb 3, (3666).
175 - Bera (radiyallahu anh) anlatiyor: "Hz. Ebu Bekir (radiyallahu anh) Hz.
Aise (radiyallahu anha)'ye ugradi. Aise hummaya yakalanmis, hasta idi. "Kizim,
nasilsin?" diye hatirini sordu ve yanagindan optu."
Ebu Davud, Edeb 158 (5222); Buhari, Menakibu'l-Ensar 45.
176 - Said Ibnu'l-As (radiyallahu anh) anlatiyor: Hz. Peygamber (aleyhissalatu
vesselam) buyurdu ki: "Bir baba cocuguna guzel ahlaktan daha ustun bir miras
birakamaz"
Tirmizi, Birr 33, (1953).
Yine Tirmizi'de, Cabir Ibnu Semure'den gelen bir baska rivayette, Resulullah
(aleyhissalatu vesselam) soyle buyurur: "Kisinin cocugunu bir kerecik terbiye
etmesi, onun icin bir Sa' miktarinda yiyecek tasadduk etmesinden daha hayirlidir."
177 - Hz. Aise anlatiyor: "Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) buyurdular
ki: "Sizin en hayirliniz, ailesine karsi hayirli olandir. Ben aileme karsi
hepinizden daha hayirliyim. Arkadasiniz oldugu zaman (kusurlarini zikretmeyi)
terkedin."
Tirmizi, Menakib 85, (3892).
YETIMLERE IYILIK
178 - Sehl Ibnu Sa'd (radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu
vesselam) buyurdu ki: "Ben ve yetime bakan kimse cennette soyleyiz" Orta parmagi
ile bas parmagini yan yana getirip aralarini acip kapayarak isaret etti."
Buhari, Talak 14, Edeb 24; Tirmizi, Birr 14, (1919); Ebu Davud, Edeb 131,
(5150).
179 - Ibnu Abbas anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdu ki:
"Kim Muslumanlar arasindan bir yetim alarak yiyecek ve icecegine dahil ederse,
affedilmez bir gunah (sirk) islememisse, Allah onu mutlaka cennete koyacaktir."
Tirmizi, Birr 14, (1918).
YOLDAN RAHATSIZ EDICI SEY TEMIZLEMEYE DAIR
180 - Ebu Hureyre (radiyallahu anh) anlatiyor: Hz. Peygamber (aleyhissalatu
vesselam) buyurdu ki: "Bir adam yolda yururken, yol uzerinde bir diken dalina
rastladi. Onu alip disari atti. Cenab-i Hakk bu davranisindan memnun kalarak,
ona magfiret etti".
Buhari, Mezalim 28, Cemaat 32; Muslim, Birr 128, (1914), Imaret 163, (1914);
Muvatta, Salatu'l-Cemaat 6, (1, 131); Tirmizi, Birr 38 (1958); Ebu davud,
Edeb 172, (5245).
Yukaridaki metin, Ebu Davud haric bes kitabin besinde aynen mevcuttur. Ebu
Davud (az bir farklilikla) soyle kaydeder: "Hicbir hayir yapmamis olan bir
adam, yoldan bir diken dalini kaldirdi. Bu ya (yola uzanmis) bir agac daliydi
kesip atti ya da yola birakilmis bir seyi kaldirip atti..." gerisi yukaridaki
gibi.