"Zihâr", sırt anlamına gelen "zahr" kelimesinden türetilen bir kelimedir. Anlamı : "sırtlaşma, sırtını sırtına benzetme" demektir. Terim olarak erkeğin, karısına "sen bana anamın sırtı gibisin" diyerek, onun kendine haram olduğunu, yani onu boşadığını bildirmesi demektir.

Cahiliyyet devrinde erkekler karılarını bu yolla da boşarlardı ve bu, dönüşü olmayan bir boşama biçimi olduğundan, bununla kadınları mağdur etmiş olurlardı. Islâm bunu kaldırdı ve karısını "zihâr" yoluyla boşanmayı, dönüşü olmayan bir boşama olmaktan çıkardı. Ancak karısını annesine benzetmek, çirkin bir olay olduğundan, bu yolla karısını boşayan, eğer ona dönmek isterse dönebilecek, ancak ilişki kurmadan önce peşpeşe iki ay oruç tutacak, bunu yapamıyorsa altmış fakiri sabahlı akşamlı doyuracaktır. Bu oruca "zihâr keffareti" denir.