Muhyiddin Arabi hakında çok söz söylenmiş, ileri geri konuşulmuştur. Kimi çok büyük veli ve mütefekkir bir insan, kimi de aksini söylüyor. Ancak alimlerin çoğu , büyük bir veli olduğuna kanaat ediyor. Kitablarında İslam'a ters düşmüş olan meseleler çoktur . Onlar ya düşmanlar tarafından ilave edilmiş veya müevveldir diyorlar. Bunun için , kitablarını okumak hiç de doğru değildir. Her zamanda, topluma yabancı sayılan terimler ve ilaveler , tesvise ve dalalete düşmeğe vesile oluyor.

Özellikle,”Fususu'l-Hikem” isimli kitabı yaymak haramdır. Çünkü küfrü gerektiren bir çok şey ihtiva etmektedir. Ve İslam'ın nurunu söndürmek için çalışan yahudiler tarafından ona ilaveler yapılmıştır. Bunun için bazı Osmanlı sultanları okunmasını yasaklamışdır (İbn Abidin )

Miraç meselesi ise, o bir safsatadır. Çünkü urüc Peygambere has bir mü'cizedir. Peygamberimiz müstesna hiç bir Peygambere kısmet olmadığı gibi hiç bir veliye de nasib olmamıştır ve olmayacaktır. Kitaplarında kayd edilen mi'rac meselesi ise, ya yapılan ilavelerden biridir veya müevveldir. Yani uructan maksadı, bildiğimiz uruc değil de, başka bir şey kast etmiştir. Bir cihetten her müslüman beş vakit namaz kıldığından, günde beş defa uruc ediyor. Zira namaz mü'minin mi'racıdır. Ayrıca, her söylenen söze inanmak doğru değildir. Nice büyük alimlere bir takım şeyler isnad ediliyor. Fakat alimlerimiz elindeki Kur'an ve sünnet terazisinde tarttıktan sonra red etmişlerdir. İmam-ı Şafii (rh), "Sözüm hadise ters düşdüğünde, duvara çarpınız” buyurmuştur.