İki çeşit terceme vardır.

1- Harfi terceme; yani ilave ve açıklama yapmadan tertip ve manalarına tam riayet ederek bir müradıf –eş anlamlı- getirmek suretiyle bir sözü bir dilden başka bir dile nakletmek.

2- Ma'nevi terceme. Yani bir sözü tertip ve murad olan tüm manalarına riayet etmeden başka bir dil ile izah ve şerh etmektir

Kur'an-ı Kerim'i harfiyyen tercüme etmek yani Kur'an-ı Kerim'in nazmı, üslubu ve kelimeleri yerine başka bir nazm, üslüp ve kelime koyup yüklendiği bütün mana ve maksadları ona yüklemek mümkün değildir.

Kur'an-ı Kerim'in manevi tercümesi ise caizdir. Bunda hiç bir sakınca yoktur. Osmanlılar zamanında böyle tercümeler yapıldığı gibi bu zamanda da yapılmaktadır. Bütün İslam uleması bunu caiz görmektedirler. Ayrıca her vaiz vaaz ettiği zaman Kur'an-ı Kerim'in bir ayetini okuyup, Türkçe olarak mealini vermektedir. Bu mormaldır. Her zaman bu olmuştur ve olacaktır. Vaiz tarafından verilen meal manevi tercüme kabilindedir. Tercüme-i maneviyede dikkat edilmesi gereken bir husus şudur: Kur'an-ı Kerim tercüme edilirken istikametini değiştirip Kur'an-ı Kerim'in murad etmediği şeyleri eklememek lazımdır.