İSLAM ANSİKLOPEDİSİ

TEZKİYE

Temizleme, arıtma, feyizlendirme, temize çıkma, malın zekâtını verme.

Bu kelime fıkıh (İslâm Hukuku) terimi olarak iki ayrı manada kullanılır:

a- Bir kimsenin durumunu bilenlerden sorup araştırmak. Tezkiye bu manada, mahkemede şahitlik yapacakların durumlarının bilinmesi için yapılan soruşturma karşılığında kullanılır (Merğınanî, el-Hidâye, III, 118).

b- Ölülerin, peşlerinden iyilikleriyle anılması. Buna ölüyü tezkiye denilir. Ölünün hayır ve hasenatlarını anmak, öldüğünde simasındaki nurlanmayı veya güzel kokuyu anlatmak müstehaptır (Ö. Nasuhi Bilmen, İslâm İmihali, 547).

Hz. Peygamber bir hadisinde "Ölülerinizin güzel hallerini anınız, kötü hallerini söylemekten sakınınız" buyurmuştur (Aclûnî, Keşfu'l-Hafâ, Beyrut 1351, I, 105).

ŞAMİL İA