İSLAMDA KADIN
Evlatlığın İslami Hükmü
İslam, kimsesiz, bakıma ve yardıma muhtaç
olan çocuklara sahip çıkılmasını teşvik etmiştir. Ancak bir çocuğu geçek ana-babsıymıi gibi büyütüp,
ona ana-baba dedirtmek. Onu aile ferleri arasına almak ve varis yapmak İslam da
yoktur. Bu bir cahilliyet
adetidir. Bu şekilde evlatlık Allah'ın hükmüne karşı çıkmak demektir.
"Muhammed içinizdeki
adamlardan hiç birinin babası değildir" (Ahzab Suresi : 40 ) ayetiyle evlatlık yasaklanmıştır.
Allah Resulü: "bilerek kendisini babasından başkasına nisbet eden kimseye
cennet haramdır." buyurmuştur.
Alalh Resulu de ilk hanımı
Hz.Hatice'nin kendisine hediye ettiği Zeyd-i evlatlık edinmişti. Bundan dolayı
ona "Muhammed oplu Zeyd" denirdi. Sonra Cenab-ı Hak şu ayetle evlatlığı
kaldırmıştır.
"Allah bir adamın içinde iki
kalb yaratmadı. O evlatlıklarınızı öz oğullarınız gibi tanımadı. Bu, sizin
ağızlarınızdaki sözünüzdür. Allah hakkı söyler ve o doğru yolu gösterir.
Evlatlıklarınızı babalarına nisbetle çağırın. Bu, Allah indinde daha
doğrudur. Eğer babalarının kim olduklarınmı bilmiyorsanız o halde dinde
kardeşleriniz ve dostlarınızdır."(Ahzab Suresi : 4-5)
Bu ayet geldikten sonra Hz.Zeyd'e
"Harise oğlu Zeyd" dendi. Evlatlık kaldırılınca evlatlığın
mahremiyeti de kalmadı. Onunla ve yakınlarıyla evlenmekte İslami açıdan bir
sakınca yoktur. Cenab-ı Hak bunun uygulamasını ilk önce Peygamberine
yaptırmıştır. Allah Resulu evlatlığı Zeyd'in boşadığı Zeynep binti Cahş ile
evlenmiştir. Kur'an şöyle buyurur:
"Madem ki Zeyd o kadından
ilişiğini kesti, biz onu sana zevce yaptık. Ta ki evlatlıkların
kendilerinden ilişiklerini kestikleri eşleri almakta müminler üzerine günah
olmasın." (Ahzab Suresi
: 37)
Evlatlıklar, soy açısından başka
bir yakınlığa sahip değillerse tamamen yabancı kimseler gibidir. Bir kimse
evlat edindiği erkek çocuğu kendi öz kızı ile evlendirebilir. Evlatlık kız ise
onu, kendisine veya oğluna nikahlayabilir. Evlat edindiği oğlanın boşadığı
karısını, iddeti dolduktan sonra, babalığı alabilir.
Kaynak:
Büyük Kadın İlmihali, Rauf PEHLİVAN